Op 1 april 2011 zag ‘Tien tekstblunders die wij nooit (meer) maken!‘ het licht. Een poster die met 80+ reacties, 650+ retweets en 150+ likes misschien een vervolg waard is. Ik bellen met Zodan en Jur’z Truly, wij bijeenkomen en hup: hadden we ineens nog een stel cartoons. 
 
Boekje van maken?
Ik zie ‘m wel liggen in de winkel. De ‘Honderd tekstblunders die wij nooit (meer) maken!’ Als Onze Taal tenminste wil helpen met het controleren van het tussentijds resultaat, er een slimme uitgever is die heel veel geld wil verdienen, en dat dan Continue Reading »

REAAL zou een voorbeeld kunnen nemen aan de gemeente Utrecht (zie de reacties op Leuk, leuker gemeentebelastingen Utrecht). Ik word namelijk geacht dit soort zinnen te snappen, als ik mijn hypotheek wil omzetten: De pandgever verpandt aan de geldgever – gelijk de geldgever van de pandgever aanneemt – tot zekerheid voor de voldoening van de verplichtingen uit genoemde hypothecaire geldlening alle huidige en toekomstige rechten en vorderingen die hij kan ontlenen aan de volgende overeenkomst(en) van levensverzekering: <maatschappij – polisnummer>. 
 
Als ik die bijzin over gelijk aannemen negeer, dan snap ik ongeveer wel wat er staat (na vijf minuten geconcentreerd ontleden). Als het me over 11 bepalingen dan echt begint te dagen dat ik afscheid ga nemen van alle denkbare andere rechten en vorderingen, kan ik vast met een gerust hart tekenen. Toch?

Vies, goor, smerig, misselijkmakend: welke woorden gebruiken ontevreden bezoekers van restaurants het liefst? Geïnspireerd door een onderzoek naar superlatieven op de Apple App Store, heb ik een klein onderzoekje gedaan op iens.nl Ik heb honderd recensies genomen van bezoekers die het betreffende restaurant met ‘slecht’ beoordeelden. Die recensies heb ik vervolgens in een programmaatje gegooid om de woordfrequentie uit te rekenen.
 
Wat blijkt?
 
Als ik ‘slecht’ als meestgebruikte kreet niet meetel (want die komt op aangeven van de site overmatig veel voor), dan wordt de soep niet zo heet gegeten in online recensies. Ik had veel sterker gepeperde Continue Reading »

Headdemock? Zonne Headdemock? Keirelaxt he? (Vertaling: "Heb jij die ook? Zo’n hangmat (hammock in het Engels)? Lekker ontspannen he?"). Hij bestaat al eventjes, maar gezien het weer, is de keirelaxte Headdemock woord van de week!

Accu leeg? Schroefjes op? Gaatje in je hoofd? Niets van dat alles! Als je last hebt van een bore-out dan ben je onderbelast. Dusdanig dat je je verveelt. Met name in Zwitserland, Nederland en een beetje in Duitsland hebben werknemers er last van. In de VS en de UK zijn er volgens Google Insights ook nog een handjevol patiënten. Maar gelukkig is er nog geen sprake van een pandemie. Aangezien wij zo’n beetje het meest bored-out ter wereld zijn, heb ik een kleine bijdrage aan de oplossing van het probleem. Bedenk een mooi Nederlandstalig alternatief woord voor dit fenomeen (dan heb je tenminste weer wat te doen). Maak de zin af: “Ja ik vind het ook heel ‘vervelend’, maar ik ben nog herstellende van…”

“Doet u mij maar een broodje beenham”, zei ik. Waarop ze zonder blikken of blozen antwoordde: “Met beenhamsaus?” BEENHAMSAUS! Getverderrie, wat een woord. “Eh, ja, eh… doe maar met… …beenhamsaus?” Yuk. Ik heb het niet zo op het woord ‘saus’. Ook vind ik de meeste saussamenstellingen vies klinken. 
 
Heeft het misschien te maken met het feit dat bij woorden als appelmoes, runderbouillon, tonijnsalade of kipsaté, het laatste woord een afgeleid product is van het eerste woord? Nee, want dan zou ik ook van broodbeleg, tafelzout en dessertwijn onpasselijk moeten worden. En dan zou ik juist weer geen probleem hebben met champignonsaus. Het ligt duidelijk aan het woord saus zelf. Het is gewoon een onsmakelijk woord, óók wanneer het eufemistisch opgediend wordt als ‘sausje’. 
 
Veruit het smerigst zijn trouwens de sauzen die Continue Reading »

IJzersterke advertentietekst, haha! Dank voor doorsturen @nkoekkoek!

Nu PowNed van GeenStijl toetreedt tot het publieke bestel, is het misschien wel aardig om de betekenis van het woord PowNed uit te leggen. Speciaal voor alle seniore bezoekers van tekstschrijver-tim.nl. PowNed is niet ontstaan als acroniem van Publieke Omroep Weldenkend Nederland En Dergelijke. Het is een woordspeling op, óf een bewust foutieve spelling van ‘owned’. 
 
Owned is populair geworden door games. Als je iemand genadeloos hebt verslagen, zozeer zelfs dat hij een hulpeloze speelbal van jouw grimmen geworden is, kun je roepen that you owned his ass. Dat is goed vernederend. Owned! Erger dan Continue Reading »

Iedere stagiair die ik in de afgelopen tien jaar iets mocht uitleggen over tekstschrijven, kreeg de opdracht om een zwartewoordenlijst bij te houden. Een lijstje met verboden woorden (denk aan oplossing, daarnaast,  op maat). Op dat lijstje staan ook grijze woorden: die mogen onder bepaalde voorwaarden wel. Eén van de grijze woorden is ‘dus’. Het woord ‘dus’ kent een vergelijkbare valkuil als het woord ‘want’. Zie eventueel voor uitleg dit artikeltje. Bovendien is ‘dus’ een vervelend eigen leven gaan leven. Ik ken mensen die doodserieus zinnen eindigen met dus, terwijl er geen enkele zinnige reden voor is. Dus. 
 
Dus dus is bij ons onhandig als je mij te vriend wil houden. Terwijl het zeker in wervende tekst behoorlijk functioneel kan zijn. Je zegt er impliciet mee: doe geen moeite zelf na te denken, ik vat het vast even voor je samen. Dat maakt ‘dus’, behalve listig dat je het foutief gebruikt, óók snel aanmatigend. Ik trek als lezer namelijk het liefst zelf conclusies. Dus toen ik gisteren mezelf betrapte op Continue Reading »

“Alstublieft meneer, dat is dan één kipcorn, patat speciaal en een blikje cola. Smakelijk, enneh… ik merk zo wel wat u ervoor wenst te betalen.” Goed cafetariaconcept? Ik twijfel. Hartje centrum in een studentenstad na tien uur ’s avonds, werkt het gegarandeerd niet. Maar ik kan me situaties voorstellen waarin je zomaar marktconform betaald krijgt. Of zelfs meer dan de vijf euro die ik voor deze weekspecial over zou hebben. Anyway de pennyway (zoals mijn vriendin altijd zegt), op www.copytaria.nl steken meerdere tekstkoks hun handen in het vuur dat ‘no cure, no pay’ een doorslaand succes wordt. Domme ezels, of sluwe vossen? De tekst zal het leren…

Ik twijfel of ik me vereerd moet voelen. Sinds gisteren volgt ‘twittekst’ mij op Twitter. Ik even kijken op haar (ze heet Marjolein) profiel. Valt me op dat ik iedereen ken die zij volgt. Alle vijftig op twee of drie na. Ze heeft dus een account gemaakt, besloot mij te volgen, en heeft vervolgens vijftig van mijn volgers aangeklikt om ook te gaan volgen. Eh… okay. Ik ken de strategie. Heb het zelf ook eens – in opdracht – gedaan. Om een twitteraccount van een klant langs deze weg populair te maken. Wat met meer dan 7000 volgers ook gelukt is. Maar zó ongegeneerd andermans netwerk penetreren, zou ik persoonlijk niet durven. Desalniettemin, Marjolein bedankt. Jij bent mijn inspiratiebron voor een gloednieuw werkwoord (binnenkort overal gratis verkrijgbaar): penetweren.

¡ʞǝǝʍ ǝp uɐʌ pɹooʍ ¿uǝʌoqǝʇsɹǝpuo …ɥǝuuǝ .ɹǝʌsnp ʇoʇ ʞǝǝʍ ǝp uɐʌ ʇǝǝʍʇ ǝʇsʞnǝ1 .pǝıɹɟpob sı pǝǝu noʎ 11ɐ .ǝdou ¿ʇɥɔɐqɯɐ uǝǝ ¿ʞɐʌ uǝǝ .sı uǝʌoqǝʇsɹǝpuo uɐʌ ʇǝǝ1dɯoɔ ɹǝʌǝbʇɥɔɐɹpdo ǝظ ɹɐɐʍ uǝʌظıɹɥɔs uǝʇsʞǝʇ

Wat is een ‘Cursus Afvalcommunicatie in de Praktijk’? Een curcus voor het promotieteam van de Weight Watchers? Communicatieles voor afgevallen deelnemers aan talentenjachten? Of een praktijkcursus (anderhalve dag) over aardig communiceren met zeilmaatjes; over dat ze nu eindelijk eens van de wind af moeten draaien, in plaats van voortduren op te willen loeven? Hint: geen van deze drie opties is correct. Weg ermee! Afvalcommunicatie is namelijk serious business – én Woord van de week!

“Echt een onverstelbaar mooi ding”, prijst de verkoper per e-mail aan. Mooi hoor. Even Googlen leert dat hij niet de enige is die moeite heeft met zijn voorstellingsvermogen. Er wordt wat af versteld. Met name op vergelijkingssites. “Het is onverstelbaar hoe klein deze A4/LTR scanner is.” Of: “Dit is het hoogste hotel ter wereld en de luxe is onverstelbaar.” Onvoorstelbaar vaak blijken zaken simpelweg niet te verstellen. De mooiste, na even snel zoeken, vind ik: “God heeft deze wereld gemaakt, misschien onverstelbaar, maar wel waar.”

Hoewel copywriter, of SEO copywriter, beter de lading van mijn praktijk dekt, koos ik er destijds voor om deze site te optimaliseren op het woord ‘tekstschrijver’. Leek me namelijk makkelijker scoren in de zoekmachines. Plus het is wel zo lekker Nederlandstalig. Stoeiend met Google’s Hulpprogramma voor zoekwoorden keek ik vandaag eens hoe tekstschrijver zich verhoudt tot copywriter.  In termen van ‘zoekvolume’ en ‘concurrentie van adverteerders’. Blijkt dat tekstschrijver twee keer zo vaak gezocht wordt als copywriter (12.100 keer in juni 2009 tegen 5.400 maal copywriter gezocht), én dat er minder concurrentie is.
 

Als ik deze site geoptimaliseerd had op de keywordcombinatie ‘SEO copywriter’ was het hier zelfs helemaal uitgestorven geweest. Daar werd in juni máár 110 keer naar gezocht! Waarschijnlijk ook nog voornamelijk door Continue Reading »

Volgens Van Dale is ‘een woord’ een ‘groep van spraakklanken met een eigen betekenis’. Prima definitie. Hoewel. Met ‘Achter de letter’ bewijst Diedrik van der Wal dat ‘een groep klanken’ wat veel gezegd is. Liefst driehonderd (!) eenletterwoorden voert hij op in het eerste Nederlandse eenletterwoordenboek. Aanrader van A tot Z!
X,
Tim
PS Eenletterwoord is bovendien Veertienletterwoord van de Week!

De laatste twee zinnen op het pakje Beemsterkaas, zijn voer voor discussie over het gebruik van spaties. Spatienazi’s als spatiegebruik.nl en copytijgers.blogspot.com zouden de auteur waarschijnlijk direct snedig toebijten dat hij zijn vak niet verstaat. Tim leest wat milder: “De melk wordt vervolgens in onze kaasmakerij onder het vakkundig oog van onze kaasmeester op traditionele wijze tot kaas verwerkt. Tenslotte rijpt de kaas natuurlijk, op eigen kracht, net zo lang als nodig is om de unieke Beemster smaak en smedigheid te bereiken.” Sta even stil bij die laatste zin. ‘Tenslotte’ staat er in de betekenis van ‘tot besluit’ en moet dus ‘ten slotte’ zijn (met spatie). ‘Zo lang’ zou daarentegen juist met een spatie minder toekunnen. Idem voor ‘Beemster smaak’. Gelukkig maakt ‘smedigheid’ het een klein beetje goed. Het is jargon voor de consistentie van de kaas. Denk aan soepel, buigzaam, elastisch, kleverig, etc. Smedig schijnt te staan voor wat kleverig, of, ‘niet droog’. Woord van de Week!

Afgelopen week waren Anthony Mertens en J. Bernlef te gast bij De Wereld Draait Door. Ze bespraken ‘Zwaluwziek, leven na een herseninfarct’. Een titel als Hersenschimmen, maar dan anders. Gevraagd naar de betekenis van het woord Zwaluwziek, moest Bernlef het antwoord schuldig blijven. Dat wil zeggen: hij vindt het gewoon een mooi woord. Maar wat het betekent? Daarover tast hij in het duister. De heren riepen de kijkers (dan wel, de Nederlanders) daarom op een betekenis van het woord ‘Zwaluwziek’, te bedenken. Wie voelt zich geroepen? 
 
Mijn inzet: een bij vlagen interpretabel ziektebeeld van anatomische Continue Reading »

Gisteren is door juryvoorzitter Wim Deetman bekendgemaakt dat ‘Over de liefde’ van Doeschka Meijsing bekroond is met de AKO Literatuurprijs 2008. Deetman las het juryrapport voor: “De jury heeft dit jaar 371 boeken beoordeeld. Daarvan valt bijna veertig procent in de categorie van non-fictie, een opmerkelijke toename in vergelijking met vorige jaren. De jury heeft bovendien de indruk dat het jouwre van de non-fictie zich steeds verder ontwikkelt en verfijnt en dat er steeds meer gebruik wordt gemaakt van literaire technieken.” Jouwre! Wat een mooi Nederlandstalig alternatief voor genre! Ik kende het helemaal niet. En wat blijkt: www.vandale.nl kent het ook niet. Woord van de Week!
 
NB Voor groot taalvernieuwer Deetman zelf was het ook een primeur, getuige http://www.akoliteratuurprijs.nl/ARCH/Pb/2008-11-03.pdf   

The Big Lebowski vind ik één van de leukste films aller tijden. Dat heeft alles te maken met de verhaallijn, muziek, cameravoering, de acteurs en – niet in de laatste plaats – de fantastische oneliners en dialogen. The Dude, zoals Lebowski graag genoemd wordt, is in de film op zoek naar de ‘rug pissers’. De overvallers die hem intimideerden door op zijn Perzisch tapijt te urineren. Het constant refereren aan deze mensen door ze droog de ‘rug pissers’ te noemen, is één van de vele hoogtepunten in de film. Ik moest er gisteren aan denken toen ik via iGoogle op waarmaarraar.nl een artikeltje zag getiteld “Geen seks? Ik pis op je hond.” Smaken verschillen natuurlijk, maar ik vind dit een topdreigement! Hondpisser is daarom Woord van de Week!

De vader van Raoul Heertje, de oude Arnold Heertje, was afgelopen week te gast bij BNR. Of Radio 1, hou me ten goede. Gevraagd naar zijn reactie op de ambtenaren die hun geld op Icesave hadden gezet, ontstak hij in een goed ouderwetse woordenstorm. Hoogtepunt was het – in mijn ogen onterecht – verketteren van die ambtenaren door ze non-valeurs te noemen. Wat een geweldig woord is dat toch. Non-valeurs. Zonde dat je het niet vaker hoort. Als je dan toch uitgescholden wordt, dan maar voor non-valeur! Volgens Van Dale: onbekwame nietsnut. Ik lees er ook waardeloos in (gezien de gelijkenis met het Engelstalige:  no value). Een aanwinst voor het Woord van de week!

Een boek in tijdschriftvorm, of juist een tijdschrift in boekvorm? Ik durf het bijna niet te typen. Het is een uitgesproken lelijk woord. Maar omdat je stil wordt van het eten bij Mario Ridder, geeft het niet. De liefde van het Woord van de week, gaat deze keer door de maag: Bookazine!

Ledverderrie wat een tekst: “Met een commercial op een groot LED scherm verzekert u zich van een nadrukkelijke aanwezigheid in dit digitale tijdperk.” Onderwerpregel: “Ledvertising op Hoog Catharijne”. “Ledvertising”, zo prijst het spambericht aan, “is door de lage kosten bereikbaar voor elk bedrijf.” Woord van de week van maken? Ach, waarom niet. Heb zelf ook eens een dergelijk woord bedacht. Een naam voor de mogelijkheid op koeien te adverteren. Koemercials. Om diervriendelijkheidsredenen was dat plan helaas geen lang leven beschoren. Boehoe…

Na het onvolprezen contacteren, hebben onze zuiderburen weer een schitterende vondst: connecteren. Connecteren is wat je doet als je iemand toevoegt aan je clubje van vage kennissen, vertrouwelingen of vrienden, op netwerken als LinkedIn, Facebook, Hyves, etc.  Woord van de week!

Het woord van de week is niet ‘eigenrechter’. Wel is het een topwoord als je ooit nog eens een moeilijk dictee wilt schrijven: piëteit. Vraag maar eens aan collega’s hoe ze denken dat je dat schrijft. Brrr. Uit piëteit heb ik in ieder geval de achternaam van de evildoer uit een vorig stukje veranderd. Stel dat ie ooit nog solliciteert en de potentiële werkgever zoekt hem op via Google, is dat namelijk ook weer zowat.

Wat het nu is, is me niet helemaal duidelijk. Het in ieder geval ‘een structuurvorm met grote kerndeskundigen als bepalend structuurelement’. Het kenmerkt zich door grote beweeglijkheid. En coördinatie vindt er plaats door onderling overleg… Precies, zo klaar als een klontje! Woord van de week: adhocratie!

De weersverwachting voor de komende dagen, heeft het woord van de week afgedwongen. Warmtegolf! Met dank aan Piet.

Het is genadeloos uitvallen. Het is geagiteerd luid spreken met consumptie. Het is briesen op zijn best. Dames en heren, het is het woord van de week. Fulmineren!

Tim was gisteren beroerd. Hij heeft daarom een halve dag in zijn nest liggen rotten. Ter ere van de therapeutisch succesvolle werking daarvan is het woord van de week: Trimethylaminuria!
 
Dinsdag visdag?

In het kielzog van het vieste woord van het Nederlands ‘vleesdoos’, is het woord van deze week ‘vleesverlater’. Een buitengewoon onsmakelijk woord, waarvan de betekenis niet helemaal duidelijk is. De vleesverlater, volgens critici niet meer dan een omgekeerde kinderlokker, is iemand die weinig tot geen vlees eet, zoveel is duidelijk. De exacte definitie is echter voor verschillende interpretaties vatbaar.

Volgens woordenboekenmak(k)er Van Dale is een vleesverlater ‘iemand die gestopt is met het eten van vlees’. Een subtiel verschil met een vegetariër is dat een vleesverlater ooit wel vlees gegeten heeft. Volgens verzekeringenverkoper Agis, die een vegapolis aanbiedt, is een vleesverlater echter iemand die minimaal drie dagen per week geen vlees eet. Een hoogst twijfelachtige definitie. Stel dat je vegetarisch bent opgevoed en op een dag besloot eenmaal per week vlees te eten. Vervolgens tweemaal per week en momenteel eet je drie keer per week vlees. Dan ben je toch juist een vleesopstarter en geen vleesverlater?