“Traceerbaar, authentiek tarwe, organisch zeezout en gevitaliseerd water zijn de grondstoffen die het brood van het Vlaamsch Broodhuys extra gezond maken.”
 
Organisch zout is een begrip uit de scheikunde. Er worden twee soorten zouten onderscheiden (wikipedia):
• Organische zouten: het zuurrest-ion bestaat uit een koolstof-, waterstof- en eventueel zuurstofverbinding. Voorbeeld: kaliumacetaat (CH3COOK)
• Anorganische zouten: het zuurrest-ion bestaat uit alle soorten niet-metalen, behalve koolstof. Voorbeeld: zilvernitraat (AgNO3) 
 
Nu gok ik dat de schrijver van het Vlaamsch Broodhuys geen scheikundige is, maar het Engelstalige ‘organic’ (wat overzees zoveel betekent als ‘biologisch’ hier) letterlijk vertaald heeft. En dat gaan meer broodschrijvers doen de komende jaren. Verwacht ik. Het is namelijk net zo praktisch, nietszeggend en vaag als biologisch. Terwijl iedereen er wel een positief beeld bij heeft. Daarom is het zo fijn, zo’n nietszeggend woord. Het is een tekstuele… …oplossing.
 
Zouteloos
Voor beroepsgedeformeerden zoals ik is het aan de ontvangende zijde alleen wel even slikken. Ik worstel al jaren met teksten die ‘biologisch’ gebruiken of het woord ‘oplossing’. Omdat ze me dwingen er zelf iets voor in te vullen: en dat in mijn vrije tijd, onbetaald en tegen m’n zin. Organisch, bah. 
 
De beelden die voor mijn geestesoog verschijnen bij tarwe die te traceren is, maken het er niet beter op. Hoezo te traceren? In het brood bedoelen ze? Of terug naar een boer? Of in je lichaam straks? En dat is dan extra gezond? Net als dat water wat op sterven na dood was, maar gelukkig op tijd gevitaliseerd kon worden? Onzalig!

Trackback URI | Comments RSS