jul 03 2008

Nieuw: de niet-meer-nieuwe Revu!

Published by at 7:24 pm under Mijmeringen

 “Nieuwe Revu is na ruim 40 jaar vanaf woensdag 2 juli 2008 weer Revu.” En dat is jammer. Vind ik. Dat ‘nieuwe’ hielt het altijd zo, tja, ‘nieuw’. Maar goed, er zullen vast ouderwets sterke argumenten voor nodig zijn geweest om deze verandering te bewerkstelligen. Laten we erop vertrouwen dat het een goede zet is. Maar wat zullen de beweegredenen zijn geweest om de cover om te toveren tot een vrouwenblad? Ik dacht eerst ‘WTF doet een Viva op de keukentafel’? Toen dacht ik ‘Flair’? Toen ‘Esta’, en op dat moment lees ik RE en daaronder VU. Pijnlijk. Hoogste tijd om, na bijna twintig jaar, misschien dan toch maar eens op zoek te gaan naar een Nieuw ‘mannenblad’?

One response so far

One Response to “Nieuw: de niet-meer-nieuwe Revu!”

  1. […] Ik doe mijn best een paar keer per week wat zinnigs te melden op deze site. Kan me alleen niet de luxe veroorloven er een uurtje of wat per berichtje aan te besteden. Zonde. Zie bijvoorbeeld het vorige postje. Nieuwe Revu. Die make-over verdient een waardigere recensie. Los van inhoudelijkheid. Tekstueel bedoel ik. Ik heb in de titel wel iets gedaan met ‘nieuw’. Ik heb het in de laatste zin laten terugkomen. Tussentijds gebeurt er nog iets met ‘ouderwets’. Maar het is Anton Heyboer. Het is snelkrabbelen. Gun (tip voor opdrachtgevers!) teksten de tijd. De tijd om een goeie insteek te bedenken. Het te laten rijpen. Het te redigeren.    Moeilijk uit te leggen soms. “Doe je meer dan een half uur over een tekstje van één A4?” De tijd, leg ik dan geduldig uit, zit hem in het volgende…   1 Ten minste 30 tot 40% van de totaal benodigde tijd schrijf je NIET. Dan lees je je in. Doe je research. Speel je met het onderwerp. Bedenk je insteken. Zoek je dé boodschap. Hét concept. Net zolang totdat je in één zin weet wat je wil zeggen.    In het geval van onderstaand postje zou dat bijvoorbeeld kunnen zijn ‘zo goed als nieuw’. Een titel die op meerdere fronten lading geeft aan de inhoud van je tekst. Het blad in kwestie heeft tenslotte een ‘nieuwe’ titel, maar niet een ‘goede’. De sarcastische twist in ‘zo goed als nieuw’ is dan een bruikbare kapstok om verder uit te wijden over waar opknapbeurten aan moeten voldoen in jouw ogen, waarom nieuw niet per definitie goed is en goed niet hetzelfde is als nieuw.   2 De volgende 10 tot 20% van je schrijfwerk is het daadwerkelijk schrijven. Die kritische opdrachtgever die over het halfuurtje begint, heeft volkomen gelijk. Alleen hij gaat uit van een ander startpunt. Hij is gewend om huizen te bouwen zonder fundering. Hij is: “help mijn man is een opdrachtgever”. Lees: weet niet wat tekstjes bouwen is. Laat staan aanscherpen. Of leesbaar maken.     3 De laatste 40 tot 70% is redigeren. Schrappen. Herschrijven. Husselen. Wegleggen. Hardop voorlezen. Alternatieve woorden zoeken. Anderen laten lezen. Beter rondbreien. Verbouwen. Testen. Punten op de i zetten.    Of, in het ergste geval, weggooien. En opnieuw beginnen. Of was het nu overnieuw?     Volgens Van Dale mag het allebei – maar kies opnieuw als je alle (met name ook oudere) lezers tevreden wil houden.   En hetzelfde geldt voor je tekstklussen waar je niet 100% achter staat. Opnieuw!   Revu, ruilen? Ik vorige postje deleten, jullie de restyling ongedaan maken? […]

Trackback URI | Comments RSS

Reageer!