Ik heb het niet zo op het gebruik van ‘u hebt’. Op de een of andere manier vind ik ‘heeft u een momentje?’ beter, sympathieker en logischer klinken dan ‘hebt u een momentje?’. Toch is ‘u hebt’ en ‘hebt u’ juist. U is óók een vorm van de tweede persoon enkelvoud. Vergelijk het maar met ‘u bent’ (niemand zegt ‘u is’). Waarom zit het me dan niet lekker? Misschien dat dat komt omdat er bij omkering van de woordvolgorde (inversie) iets opvallends gebeurt. 
 
De letter T in ‘je wordt’, die je kwijtraakt als je schrijft ‘word je’, raak je niet kwijt als je schrijft ‘wordt u’. Want de regel die bepaalt dat je die letter T niet schrijft, heeft betrekking op het woordje ‘je’ en niet zozeer op die tweede persoonsvorm. Het is ‘jij schrijft’ en ‘u schrijft’, maar ‘schrijf je even mee’ en ‘schrijft u even mee’. Tot zover niets nieuws. Maar bij ‘u hebt’ mag het wel ‘hebt u’ blijven, want (!) dat komt de consistentie ten goede.
 
Zo lijkt het tenminste. Die ‘want’ uit de laatste zin, is ronduit bedrieglijk. Bij die andere inversies blijft de ‘u’ namelijk ook tweede persoon, maar dan zie je het gewoon niet zo. Omdat ‘jij vindt’ en ‘u vindt’ beiden hetzelfde geschreven worden. En bij het inverteren ervan alleen de je-variant die T verliest. Toegegeven, ik leg het hier nu even wat ingewikkelder uit dan het is. En eerlijkheidshalve kan ik eraan toevoegen dat ik me afvraag waarover ik nu eigenlijk aan het bazelen ben. Maar dat heb u waarschijnlijk al in de gaten…

Trackback URI | Comments RSS