mei 05 2008
Geen gelul
De taalkundige Wim Peeters is gepromoveerd aan de Universiteit Leiden op gelul! Uit het Leidsch Dagblad van 15 april: “Hij bestudeert de geschiedenis en, paradoxaal genoeg, de betekenis van ‘het afvalproduct van de communicatie’. Peeters geeft het toe: kennissen verbazen zich er over dat de universiteit geld betaalt aan dit soort onderzoek. Maar nadenken over gezwets heeft wel degelijk zin, vindt hij. Politici, columnisten, talkshowgasten – iedereen die in de publieke arena optreedt, krijgt wel eens het verwijt kletskoek te verkopen. Maar wat is kletskoek? Dat is lastig te beschrijven.”
Â
Speciaal voor Wim hier de beschrijving van Kletskoek
Een kletskoek is eigenlijk een primitieve Liga. Of Sultana. Een voedzame koek. Tenminste… dat wilde de producent, ten tijde van de lancering in 1438, iedereen doen geloven. Wat bleek: de koek gemaakt van maïsmeel was totaal niet voedzaam. Het verkooppraatje was pure klets. Om niet te zeggen gelul. En zo werd de Kletschkoek (oorspronkelijk met ‘sch’) geboren.
Maar wat is het verschil tussen klets-, lul-, en lariekoek?
Officeel is lariekoek geen woord meer.
In mijn omgeving is het nog geen ouwe koek. Ik hoor het vaker dan ‘kletskoek’.
Van mij mag lariekoek dus weer officieel worden.
Een woordenboek kan niet zonder lariekoek.
Kolder(cake)